Gambiya’ya veda ederken…

Gambiya’ya veda ederken…
Gambiya’da son gunum.. Sonu ilk paylasimimdaki yazima donerek yapmak istiyorum. Ne de olsa her bitis bir baslangic degil mi? Bazilariniz hatirlayacaktir, proje bolgelerimizden Bambali’de coskulu bir karsilama sonrasinda yerelden bir teyzenin yanima gelip ihtiyacini dile getirmesini anlatmistim ilk yazimda.. (Hatirlamayanlar icin hikayenin yazili oldugu link: http://www.facebook.com/photo.php?v=325442370912034 ) ..ve sonunda iki soru sormustum. Video izledikten sonra, fazla soze gerek yok! O ince bilekli kiz arkasinda Sen-de-gel ve TIKA isbirligiyle o teyzeye, koyun tum teyzelerine ve cevre dort koyun teyzelerine dile getirilmis olan tahil ogutme makinasi ihtiyaclarini gorev suresi bitmeden saglayabildi. Insana dokunmak kadar buyuk bir mutluluk ve manevi tatmin olamaz herhalde… “Olu bedenleri diriltmeyi bilmiyoruz belki, ama umutlari diriltmeyi ogrenmeye basliyoruz”__Malraux.

Gambiya’dan ayrilacagim icin uzgunum ama bir o kadar da mutlu ve huzurluyum! Benden bekleneni yerine getirmis oldugum icin gururluyum. Yaklasik bes aylik donemimde her zaman beni destekleyen Sen-de-gel ailesine, Gambiya’da tek bir an yabancilik hissettirmeyen birlikte calistigimiz yerel kurulus WACC’a tesekkur ediyorum. Ama biri var ki ne kadar tesekkur etsem az kalacaktir.. Gorev suremin sonlarina dogru tanismis olmamiza ragmen – Ne demisler, gec olsun da guc olmasin :) -, hic bir konuda destegini esirgemeyen, korkunc hastaligimda her an yanimda olup, oksuruklerimi duymaya katlanamadigindan degil de, bogazimi yumusatip sifa olsun diye balli sutle uyutan, igneci igneci dolastiran, adimi cuzzamliya cikaran, yuce gonullu insan Sevgili Buyukelcimiz Ali Riza Bey’e buralardan kuru bir tesekkurle veda etmek istemiyorum. Bu nedenle kendisine gitmeden YINE! asure yapmaya karar verdim. :) Iyiki buralardaymissiniz, yoksa en iyi ihtimalle bu yaziyi yazamiyor olurdum.

Paylasim gunlugumuzu basarili olacagina emin oldugum Sevgili Beliz’e birakirken, kendisine nice verimli projeli gunler ve yerelde en derin sosyal tecrubeler yasamasini diliyorum.

Okuyanlara kucak dolusu sevgiler, balik kokulu dalasiler…
Nezihe Birgul